Sava Kličković je rođen 7. decembra 1916. godine u Laćarku. Završio je osnovnu školu u svom rodnom selu. Gimnaziju je pohađao u Sremskoj Mitrovici (1927 – 1935). Bio je angažovan u gimnazijskoj književnoj družini “Budućnost”. U to vreme objavljena je, u beogradskom “Vencu” (1933), prva Kličkovićeva pesma “Jutarnje vizije”.
Prava je studirao u Beogradu, Beču i Berlinu, gde je 1940. odbranio doktorat pod naslovom “Pojam eksproprijacije”. Radio je kao asistent nemačkog filozofa Karla Šmita. Za vreme Drugog svetskog rata živeo je u Beču. Bio je dugogodišnji spoljnotrgovinski predstavnik u Nemačkoj, SAD, Pakistanu i Meksiku. Putovao je u više od 30 zemalja Evrope, Azije, Afrike i Amerike, govorio je engleski, francuski i nemački. Poeziju, eseje, putopise, basne, stručne oglede iz prava i spoljne trgovine, Kličković je objavljivao u časopisima i drugim publikacijama u zemlji i inostranstvu. Najradije se izražavao kratkim stihom, jezikom basne i zen-priče. “Pustinje”, poetsko-filozofski esej naišao je na izuzetan odjek u književnoj kritici. Dobitnik je prve nagrade časopisa “Gradina” za esej “Benito Sereno”. Kao vrstan poznavalac pisca Hermana Melvila, posle održanog predavanja u Vašingtonu, 1956, proglašen je počasnim članom Melvilovog društva u SAD. Autor jedinstvene teorije basne. Pored književnih i stručnih radova u periodičnim publikacijama (rasprava “Basna kao hologram”, 1988), objavio je dve knjige: Eseji (1977) i Basne (1989).
Dr Sava Kličković je preminuo 1. februara 1990. godine u Beogradu.
